20 April 2025
15:12Tekst en foto Sharon Singh
PARAMARIBO – Vandaag en morgen vieren christenen over de hele wereld het paasfeest, het belangrijkste feest in het christendom. Tijdens Pasen wordt de opstanding van Jezus Christus uit de dood herdacht, een moment van hoop, vernieuwing en geloof.
Aan deze viering ging een periode van bezinning vooraf: de veertigdagentijd. Deze vastenperiode begon op Aswoensdag, dit jaar op 5 maart, en eindigde op Stille Zaterdag. Het is een tijd waarin gelovigen vasten, bidden en zich bezinnen op hun geloof en levenswijze. “Vasten is een uitdaging,” zegt bisschop Karel Choennie. “Je moet het grotere doel voor ogen blijven houden, en dat is niet altijd even makkelijk met al die verleidingen en reclames voor lekker eten.”
“Ik zie een toenemende polarisatie, en wat pijnlijk is: die verdeeldheid wordt soms gevoed door landen die we als bondgenoten beschouwen, zoals de Verenigde Staten”
Binnen de katholieke traditie zijn er verschillende vormen van vasten. Zo kunnen gelovigen kiezen voor volledige onthouding van voedsel of zich beperken tot slechts één hoofdmaaltijd per dag. Volgens bisschop Choennie is het belang van vasten de laatste decennia wat op de achtergrond geraakt. “Daarom willen we jongeren al vroeg inspireren om bewust stil te staan bij het doel van vasten en gebed.” Naast vasten speelt ook naastenliefde een centrale rol. Het geven van aalmoezen – giften aan de armen – is een belangrijke christelijke plicht, vooral tijdens deze periode van inkeer en solidariteit.
Onmisbaar
“Drie karaktereigenschappen die volgens mij onmisbaar zijn in het leven: solidariteit, dialoog en sociale vriendschap.” Met deze woorden sluit bisschop Choennie de veertigdagentijd af in een paasbrief die hij richt aan gelovigen en de samenleving als geheel. Volgens de bisschop is de wereld vandaag de dag sterk verdeeld.
“Ik zie een toenemende polarisatie, en wat pijnlijk is: die verdeeldheid wordt soms gevoed door landen die we als bondgenoten beschouwen, zoals de Verenigde Staten,” zegt Choennie. Hij verwijst naar wereldwijde conflicten, zoals de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, de strijd tussen Israël en de Palestijnen, en spanningen in de eigen samenleving, bijvoorbeeld tijdens stakingen. “Met vechten, schelden en schreeuwen lossen we niets op,” stelt hij. “In een oorlog leidt het tot doden, in een gezin tot scheiding, en tussen families tot vijandschap.”
Solidariteit
Choennie pleit daarom voor meer solidariteit: “We zijn broers en zussen. Zoals ik voor mijn zus zou zorgen, zo moet ik ook voor jou zorgen.” Hij roept op tot meer empathie en het vermogen om je in te leven in de positie van een ander. “Denk aan een werkloze vader die zijn gezin probeert te onderhouden, of een moeder die noodgedwongen haar kinderen heeft moeten achterlaten. Pas als we werkelijk proberen te voelen wat een ander doormaakt, kunnen we conflicten oplossen.”
Ook in relaties en gezinnen, benadrukt hij, is dialoog essentieel. “Liefde is geen garantie voor harmonie. Ruzies komen voor, maar het is de kunst om in gesprek te blijven – niet vanuit woede, maar vanuit begrip.”
Dialoog
Dialoog betekent tweespraak, maar vaak luisteren we niet echt, verklaart Choennie. “We denken al na over ons antwoord voordat de ander is uitgesproken. Dat leidt tot verhitte discussies in plaats van echte gesprekken,” zegt hij. Als voorbeeld noemt hij De Nationale Assemblee. Men luistert niet naar elkaar, vindt hij. “Het zijn steeds dezelfde beschuldigingen over en weer. Dat is niet inspirerend en brengt ons niet vooruit.” De oppositie kan daarentegen een belangrijke bijdrage leveren aan het verbeteren van een wet.
Volgens Choennie is dialoog de sleutel tot vooruitgang, ook in Suriname. Hij pleit ervoor om de Sociaal-Economische Raad nieuw leven in te blazen, om beter om te gaan met sociale spanningen en om stakingsconflicten te voorkomen. Daarbij is ‘sociale vriendschap’ essentieel. “Vriendschap vraagt om investering – tussen landen, kerken en religies. Als je elkaar als rivalen blijft zien, ontstaat er geen wederzijds respect.”
De bisschop hecht grote waarde aan de vriendschapsbanden binnen de Interreligieuze Raad in Suriname. Met Pasen en Kerst zijn vertegenwoordigers van andere geloofsgemeenschappen zichtbaar aanwezig in de kathedraal. Choennie wil graag dat religie verbindt en niet verdeelt – en dat moet ook doordringen tot de politiek.
Tot slot benadrukt hij het belang van vriendschap in het leven. “Je hebt misschien veel bewonderaars, maar zelden meer dan één of twee echte vrienden. Een vriend is als je tweede zelf. Jezus zei: ‘Ik noem jullie geen dienaars meer, maar vrienden.’ Vriendschap is gebaseerd op gelijkheid, eerlijkheid en respect.”