NIERPATIËNTEN DIE AFHANKELIJK zijn van dialyse om te kunnen overleven, zijn momenteel weer de speelbal van gesteggel van de dialysecentra en zorgverzekeraars. Want de dialysezorg verkeert in problemen, zeggen Brahma Dialysecentrum, Diapura, Stichting Vakantiedialyse Suriname, Surrenal en Nefrosur Medical Center in een gezamenlijke verklaring. Ze stellen dat zij amper in staat zijn om hun maandelijkse operationele kosten te voldoen, vooral omdat de zorgverzekeraars weigeren voldoende en op tijd te betalen.
Bij de Surinaamse Vereniging van Assurantiemaatschappijen (Survam) en het ministerie van Volksgezondheid is al maanden geleden aangekaart dat de dialysecentra niet uitkomen met de achterhaalde tarieven die ze nu ontvangen. Er is door deskundigen een ietwat realistischere berekening gemaakt van een meer terechte vergoeding, maar vooralsnog geeft zowel Survam als het ministerie niet thuis. Met als gevolg dat de achthonderd mensen voor wie gemiddeld driemaal per week dialyseren van levensbelang is, in grote onzekerheid verkeren of ze hun behandelingen in de toekomst wel zullen krijgen.
Het is natuurlijk schandalig dat de bij de Survam aangesloten verzekeraars kennelijk zo lichtzinnig met deze ernstige kwestie omgaan en het ministerie van Volksgezondheid geen moeite doet om naar een voor alle partijen bevredigende oplossing te zoeken. Echter, het is een illusie om erop te vertrouwen dat het belangrijkste doel van zorgverzekeraars is om cliënten beter te maken. Het zijn commerciële bedrijven die zo min mogelijk willen uitgeven zodat ze zoveel mogelijk winst maken, ook al gaat dat ten koste van achthonderd dialysepatiënten.
Dat is in de hele wereld zo en daar is ook niets mis mee. Echter, in veel landen zijn er bindende afspraken gemaakt tussen de overheid en de particuliere verzekeraars over de diensten die in ieder geval in het pakket moeten zijn opgenomen, om verzekerden de garantie te geven dat ze voor de meest bedreigende kwalen de juiste en optimale zorg krijgen. Echter, in Suriname lijken dit soort afspraken niet te zijn gemaakt. Daardoor bestaat de indruk dat de zorgverzekeraars aangesloten bij de Survam maar kunnen doen wat ze zelf willen.
Ze passen met enige regelmaat het pakket aan waarvoor men verzekerd is, veelal in het nadeel van de verzekerde, terwijl de premies die betaald moeten worden astronomische hoogten beginnen te bereiken. In het afgelopen jaar zijn die premies zelfs bijna verdubbeld, zonder dat er verantwoording wordt afgelegd over hoe die stijging tot stand is gekomen. En niemand die er iets van zegt. Dat geeft aan dat verzekeringsmaatschappijen heel veel macht hebben, waar met name verzekerden (lees: de normale burgers die het toch al zwaar te verduren hebben) het slachtoffer van zijn.