9 December 2019
14:00Geachte leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal van Nederland,
Toch hebben wij, ik neem de vrijheid te spreken namens alle andere Surinamers op de wereld, uw dringende 'hulp' nodig. De Nederlandse Tweede Kamer heeft namelijk enkele jaren geleden het besluit genomen om documenten ten aanzien van Suriname, voor nog eens zestig jaar achter slot en grendel te houden. De informatie die daarmee wordt afgeschermd, weerhoudt Suriname ervan een belangrijke periode in onze recente geschiedenis af te sluiten, namelijk de zogenoemde 'jaren '80'.
Van de huidige Surinaamse regering of uw counterpart, De Nationale Assemblee, verwacht ik geen verzoek tot het opheffen van de geheimhouding. Echter, Suriname is meer dan de president, vicepresident, de zeventien ministers en 51 assembleeleden. Suriname, dat ben ik ook. Suriname is ook, en dat zult u vanaf zondagnacht ongetwijfeld weten, Bigi Boi. Maar Suriname is tevens de gewone man en vrouw van de straat, die niet het podium hebben, dat ik wel heb. En ik meen te weten dat, aan welke kant van de jaren '80 wij in Suriname ook staan, wij allemaal willen dat de 'boeken' opengaan.
Ook al zouden alle veroordeelden in het 8-decemberproces morgen het tijdige met het eeuwige verwisselen, de verdeeldheid in de Surinaamse samenleving zal niet verdwijnen. De jaren '80 rusten als een onbetaalbare hypotheek op onze ontwikkeling. De ellende begon namelijk op 25 februari 1980, en u houdt een deel van het verhaal, onze geschiedenis, achter. Hoe kunnen wij die periode achter ons laten, als een deel van de puzzel ontbreekt? Het is eigenlijk een stukje paternalisme van uw kant. Alsof u zegt: "Wij beseffen hoe belangrijk het voor de voortgang van Suriname is, maar dat kan ons niks schelen".
Het Koninkrijk heeft wel de ruimte genomen om met zichzelf in het reine te komen na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de onfrisse rol van Nederland daarin. Daardoor kon uw samenleving helen en langzaam weer naar elkaar toe groeien. Wij willen dat ook. Een deel van Suriname denkt namelijk dat in die documenten iets staat over de 8-decembermoorden en de rol van Nederland daarin. Een ander deel van de Surinamers denkt dat de documenten zich beperken tot het bewijs dat de coupplegers in 1980 niet meer waren dat 'puppets on a string' van wat wij noemen politiek Den Haag.
Het argument dat de belangen van enkele personen geschaad worden, indien ze openbaar worden gemaakt, is een non-argument. De belangen van een totale bevolking kunnen nooit en te nimmer ondergeschikt worden gemaakt aan die van enkele individuen. In Suriname hebben wij een deel van ons deel gedaan, middels een eerlijk proces met onafhankelijke rechters. De veroordeelden moeten hun deel nog doen, door hun stilzwijgen te verbreken en met de waarheid op de proppen te komen. Openbaar maken van de documenten kan hen daartoe dwingen. Doet u daarom uw deel.
Als u de Srefidensi van Suriname daadwerkelijk erkent, in al haar facetten, dan rest u niet anders dan positief te reageren op mijn verzoek. Mijn generatie heeft recht op onze historie, zodat wij de bladzijde die heet de 'jaren '80' kunnen omslaan en in eenheid kunnen werken aan de ontwikkeling van Suriname. Ik wens u wijsheid, maar bovenal een geweten, bij het nemen van een besluit.
Hoogachtend,
Giwani Zeggen (Een Surinamer).