COMMENTAAR: Gebrekkige communicatie

HET GERENOMMEERDE FINANCIEEL advies- en vermogensbeheerbedrijf Lazard, dat in oktober 2020 in de arm is genomen om te proberen overeenstemming te bereiken over schuldsanering met de obligatiehouders van de Oppenheimer-leningen, krijgt hiervoor een vergoeding van tussen de drie en ruim 4,5 miljoen US dollar. Dit is geen informatie die de regering deelde, maar die de Ware Tijd zelf boven tafel moest halen. En dat is toch een vreemde situatie. Verwacht zou worden dat minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning daar zelf openheid van zaken over zou geven.

Integendeel hulde de regering zich bijna anderhalf jaar in een oorverdovend stilzwijgen en weigerde antwoord te geven op vragen hierover van journalisten en assembleeleden. Ook de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) vraagt zich in de jongste editie van haar blad Inzicht af waarom de regering langer dan een jaar geheimzinnig deed over die kosten en wat de uitkomsten tot nu toe zijn van de door Lazard uitgevoerde activiteiten.

Echter, die geheimzinnigheid en daarmee samenhangende gebrekkige communicatie staat symbool voor de werkwijze van deze regering. Als men vanaf het begin gewoon duidelijk was geweest over de stand van zaken ten aanzien van alle schulden, zou er waarschijnlijk veel meer draagvlak zijn geweest voor de uit te voeren maatregelen. In plaats daarvan zei men steeds weer dat alle onderhandelingen vlot verliepen en dat de situatie voor alle Surinamers snel zou verbeteren. Inmiddels is bekend dat de enorme schuldenlast waarmee Suriname door de vorige regering is opgezadeld, een voorspoedige ontwikkeling van land en volk vooralsnog in de weg staat.

Deze regering heeft tot nu toe vrijwel geen buitenlandse schulden afgelost. Daardoor konden lopende lokale uitgaven - en vooral de salarissen van het veel te logge ambtenarenapparaat - worden voldaan. Met die schuldeisers werd moeizaam overeenstemming bereikt over sanering, een eis die op tafel was gelegd door het IMF om steun (een 'voordelige' lening van 695 miljoen US dollar) te krijgen, waarvoor in december 2021 toestemming kwam uit Washington. Alleen de obligatiehouders van Oppenheimer liggen nog dwars en lijken voorlopig niet bereid een flink deel van het uitstaande bedrag van 675 miljoen US dollar in te willen leveren.

Dat er nog met ze wordt onderhandeld, is vooral te danken aan Lazard. Aan hun reputatie heeft Suriname het te danken dat uiteindelijk het land die lening van het IMF kregen. Lazard wist de Oppenheimer-schuldeisers zover te krijgen in ieder geval toe te zeggen dat ze bereid zijn verder te praten. Dat was voor het IMF voldoende. Hoe die gesprekken zullen aflopen, is vooralsnog koffiedik kijken. Van de regering wordt verwacht dat ze het resultaat deze keer wel duidelijk naar het volk toe zal communiceren.