INGEZONDEN - Het is zeer verheugend om te vernemen dat Conservation International Suriname (CIS) zich enorm veel moeite getroost om een nobele bijdrage te leveren aan duurzaam beheer en exploitatie van het tropisch regenwoud in Suriname. In dit kader heeft CIS de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht (SBB) recentelijk enkele ICT-apparaten overhandigd.
In haar efforts om zaken in goede banen te leiden heeft deze milieu conserverings entiteit enige weken terug de reis- en verblijfkosten van een regerings- en parlementaire delegatie naar Gabon in Afrika gefinancierd. De missie naar West-Afrika was bedoeld om de regeringsautoriteiten en parlementariërs wat additionele inzichten bij te brengen aangaande het duurzame beheer van de bossen.
Gabon was ook niet het eerste het beste land om naar toe te gaan. Dit Afrikaanse land is bewust uitgekozen omdat het bijna voor 100 procent is bedekt met bossen. Dus het is een land bij uitstek waar we kunnen inkijken wanneer het gaat om het zo omzichtig mogelijk omgaan met het tropische regenwoud en alle flora en fauna daarbinnen.
In het verlengde hiervan is het van belang dat we alle nationale actoren hier te lande moeten mobiliseren om de doelstellingen, waaraan wij ons internationaal hebben gecommitteerd, te halen. Het gaat in deze om het mitigeren van emissie om de klimaatsverandering die actueel de wereld in haar greep houdt tegen te gaan. Suriname en Gabon lopen vooraan in de rij als het gaat om negatieve uitstoot van kooldioxide (CO2). Dat wil zeggen dat deze twee landen meer zuurstof produceren door hun enorme dichtheid aan regenwoud dan dat zij CO2 uitstoten door hun industriële activiteiten.
In de afgelopen decennia zijn er op internationale fora talrijke beraadslagingen geweest om onder meer vast te stellen hoe de landen die zorgen voor de zuurstofleverantie op aarde, financieel zullen worden gecompenseerd. Echter, dit is nog een discussiepunt en men is er nog lang niet uit. Ondertussen voeren de zogenaamde geïndustrialiseerde landen de druk uit op de ontwikkelingslanden om hun bos te behouden en massaal over te gaan tot industrialisatie. Dit terwijl zij met allerlei listige foefjes trachten om hun industriële activiteiten voort te zetten.
Gesteld moet worden dat internationale milieu conserveringsinstanties als CIS, samen met de centrale overheid, meer efforts zullen moeten plegen om de lokale gemeenschappen in het binnenland institutioneel en financieel te versterken, zodat zij op termijn een betere en bredere verdiencapaciteit hebben. Want het is van belang dat zij goed kunnen verdienen om een betere welvaartspositie neer te zetten. Al de geromantiseerde verhalen die men steeds in het binnenland gaat vertellen over het nut van duurzaam beheer en exploitatie van de bossen zullen geen soelaas bieden als er niet effectief wordt geïnvesteerd in de gemeenschappen.
Ettiré Patra