18 April 2022
14:00Het was een vrij koddig gezicht om te zien. Onze vicepresident als spijtoptant op de nationale tv feitelijk aangevend dat wat hij had gezegd kolder was. Dat de klacht dat ‘zijn’ ministers geen geld kregen van de Herdershond in feite bodemloze kretologie was. Hij had zijn les niet geleerd. Want de Herdershond had bij eerder beklag reeds aangegeven dat de vp er niets van snapt. En nu werd hij met beeld en geluid te schande gezet.
Bigi Bravo leek in dat opzicht op een kwajongen uit vervlogen tijden. De tijden toen je als kwajongen op het GLO onderwijs bij onhebbelijkheid naar voren werd geroepen en met je gezicht naar de hoek moest staan. Een publieke vernedering die slechts overtroffen kon worden door het achter de kast staan. Wie oud genoeg is kent dergelijke Spartaanse mores. Het gezicht dat onze vp op tv trok leek op iemand die dat net was ondergaan.
Maar de vertoning op tv werpt een diep inzicht over hoe het wel, of beter gezegd niet gaat binnen de raad van ministers. Als voorzitter van de raad had Brunswijk voldoende mogelijkheden om op die plek de Herdershond ter verantwoording te roepen, of aan tafel, met alle ministers erbij de kaarten naast elkaar te leggen. Dan was hem de publieke vernedering bespaard gebleven. Naar het schijnt heeft hij na twee jaar leiding geven aan de raad nog steeds niet door wat de procedures zijn en wat de stand van zaken is betreffende voortgang en financiering van projecten. Hij deed de zaak af met dat hij heeft gezegd wat 'zijn' ministers hem hebben gezegd. Kennelijk niet tijdens de vergaderingen van de raad van ministers, maar in achterkamertjes.
In eerste instantie kon ik niet bevroeden wat de Herdershond bedoelde met zijn uitlating dat hij bepaalde zaken niet kon betalen omdat er geen administratieve stukken zijn om dat de onderbouwen. Het is de saus die de de facto voorzitter van de raad van ministers erover goot die de zaak sinister maakte. Want volgens Bibis-minister Albert Ramdin zoeken bepaalde ministers geld voor projecten die geen Staatszaken zijn. Wel politieke zaken. Op basis daarvan zijn er rekeningen die niet betaald kunnen worden. Ramdin hield het op simpel goed bestuur dat gevoerd moet worden. Volgens mij is het simpele poging tot fraude waarvan bepaalde ministers dan verweten kunnen worden. Anders kan ik het niet betitelen.
In de periode Venetiaan moest een Abop-minister de laan uit toen zij poogde haar jaardag feestje te laten betalen door de Staat. Nu worden we geconfronteerd met ministers die partijzaken gefinancierd willen zien door dezelfde Staat. Als het goed zit zal president Santokhi morgen een aantal ministers laten gaan. Als de bewering van Ramdin klopt, zou de president geen andere optie moeten hebben dan de door Ramdin bedoelde ministers ook de laan uit te sturen. En blijjkt dat kwestie Brunswijk slechts het tipje van de spreekwoordelijke ijsberg. In dit geval een berg aan banaal bestuur.