Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie (Juspol) heeft aan het parlement laten weten dat de leeftijdsgrens van 21 jaar ongewijzigd blijft voor de Wet op Hazardspelen en Casinobelasting. Dit was een reactie op vragen van parlementsleden over de geschikte leeftijd waarop individuen toegang moeten krijgen tot casinospelen en gokactiviteiten.

Hoewel de wet al geruime tijd in behandeling is, bevat deze een bijzondere bepaling die afwijking van de algemene leeftijdsgrens van 18 jaar, zoals vastgelegd in het concept van het nieuwe Burgerlijk Wetboek, mogelijk maakt. Desondanks heeft de regering besloten om vast te houden aan de hogere leeftijdsgrens van 21 jaar.

Er zijn verschillende redenen die aan de basis liggen van dit besluit. Ten eerste wordt gokken doorgaans beschouwd als een vorm van vermaak voor volwassenen, waarbij volwassenheid en verantwoordelijkheidsgevoel vereist zijn bij het nemen van financiële risico’s. Het wordt als ongepast beschouwd voor jongeren die wellicht nog niet de juiste cognitieve ontwikkeling hebben om met dergelijke situaties om te gaan.

Een andere cruciale factor is het risico op gokverslaving. Gokken kan verslavend zijn en ernstige financiële gevolgen hebben voor jongeren die nog niet volledig in staat zijn om de consequenties van hun handelingen te begrijpen. Met het oog op de bescherming van jongeren tegen deze mogelijke negatieve effecten heeft de regering ervoor gekozen om de leeftijdsgrens van 21 jaar te handhaven.

Minister Amoksi benadrukte de betekenis van dit besluit en verklaarde: “Het is van essentieel belang dat jongeren zich richten op hun onderwijs en toekomstperspectieven, in plaats van bezig te zijn met gokken. We willen voorkomen dat jongeren vroegtijdig worden blootgesteld aan de risico’s van gokverslaving en financiële instabiliteit.”

Amoksi heeft geluisterd naar de diverse zorgen van de parlementsleden. De toenemende aanwezigheid van mensen, vooral jongeren, bij wedkantoren heeft geleid tot serieuze maatschappelijke zorgen. Het fenomeen van gokverslaving heeft geleid tot ontwrichtende gevolgen, zoals het ontstaan van gezinsproblemen en het inzetten van persoonlijke bezittingen als onderpand voor schulden.

De regering neemt deze zorgen serieus en streeft naar de oprichting, het handhaven en het reguleren van een eerlijke en respectabele kansspelindustrie. Dit omvat niet alleen het behartigen van de belangen van de betrokkenen in de industrie, maar ook het beschermen van individuen die worden beïnvloed door de gevolgen van gokken.

De regering beoogt dit te bereiken door middel van goede wet- en regelgeving die dient als basis voor een degelijk vergunningsbeleid met duidelijke procedures die de sector betreffen, en door de aanstelling van een volwaardige toezichthouder. De wet heeft niet als hoofddoel om gokproblemen volledig op te lossen, maar veeleer om via het vaststellen van normen en het creëren van orde binnen de sector de maatschappelijke vraagstukken te minimaliseren die ermee gepaard gaan, zo verklaarde de minister.

Wat betreft een vraag over online casinovergunningen en de daaronder vallende activiteiten, gaf Amoksi aan dat op dit moment diverse aanbieders zowel sportweddenschappen als andere directe spelen aanbieden onder een loterijvergunning, wat niet overeenkomt met de juiste regelgeving.

Artikel 313 van het Wetboek van Strafrecht categoriseert sportweddenschappen als kansspelen en stelt dat deze enkel aangeboden mogen worden onder een casinovergunning. Om deze situatie te reguleren, definieert men online casinovergunningen als platforms waar bedrijfsmatig kansspelen worden aangeboden zoals beschreven in artikel 8, leden 5 en 6, en onderdeel n van artikel 1.